Katten leren in een vroeg stadium communiceren met elkaar, namelijk vanaf dat ze als kitten geboren worden. In het nest corrigeert de moederpoes haar kroost en leren de kittens onderling hoe ‘ver’ ze bij elkaar kunnen gaan.
Door ze te vroeg uit het nest te halen leren ze deze communicatie skills niet (goed) wat later voor problemen kan zorgen. Dat ze zelfstandig kunnen eten, drinken, poepen en plassen wil namelijk niet zeggen dat ze klaar zijn om alleen te zijn. Een kind van 10 jaar kan namelijk ook voor zichzelf zorgen, maar toch laten we hen niet op zichzelf wonen omdat ze daar mentaal nog niet klaar voor zijn.
Ten eerste is het belangrijk om aan te geven dat katten hele subtiele dieren zijn die met kleine signalen veel willen aangeven. Wij gebruiken onze taal om te vertellen wat we wel en niet willen, dieren hebben deze optie niet en gebruiken hun lichaam. Met de mimiek in het gezicht, de oren, pupillen, snorharen, mond, geluid, vacht, lichaam en staart geven katten aan of ze iets prettig of onprettig vinden.
Aan de volgende lichaamsdelen kunt u het duidelijkste zien wat uw kat communiceert met u:
Oren die plat tegen de kop worden gehouden en pupillen die snel wisselen van groot naar klein kunnen indicaties zijn dat uw kat iets niet prettig vindt. In onderstaand filmpje ziet u goed hoe deze pupillen van grootte veranderen (deze kat wordt waarschijnlijk uitgedaagd met een speeltje).
|
Deze kat ligt op de rug en houdt de ogen gesloten, hij voelt zich duidelijk op zijn gemak in deze omgeving. |
|
Deze kat ligt ook, maar houdt de boel wel goed in de gaten en is niet zo ontspannen als de kat op foto 1. |
|
Deze kat voelt zich onzeker, hij houdt zich laag bij de grond, houdt 1 oor schuin en heeft grote pupillen. Wanneer je deze kat benaderd kan hij ervoor kiezen om te vluchten of in de aanval te gaan als deze signalen genegeerd worden en je tóch naar hem toe gaat. |
|
Deze kat wilt niet aangehaald worden, het is beter om hem te negeren als hij dit gedrag laat zien. |
Een kat kan zijn staart voor vele gevoelens gebruiken.
De kat hiernaast doet er alles aan om zich zo groot en eng mogelijk te maken voor het gene dat hem bang maakt.
Kopjes geven
Wanneer u binnenkomt geven katten vaak kopjes aan uw been of eigendommen. Dit is een teken van een vriendelijke begroeting en om zijn geur af te geven. Het is echter geen uitnodiging om door een vreemde geaaid te willen worden. We kunnen dit ook bij mensen vergelijken: een vreemde geeft u een hand, maar geen knuffel of kus omdat u de persoon niet kent. Bij de (vreemde) kat laat u uw hand rustig hangen en laat de kat snuffelen, als deze weg loopt wilt hij waarschijnlijk niet geaaid worden. Als hij rondom u blijft lopen waarschijnlijk wel.
Een dier laat nooit ‘zomaar’ of ‘ineens’ agressief gedrag zien, hier is altijd een aanleiding voor geweest. Als een kat u krabt of bijt kan het zijn dat u de vorige signalen waarmee hij wilde zeggen “ga weg” gemist heeft. Wanneer u op dat punt doorgaat met het gene dat u aan het doen bent is dat frustrerend voor de kat en zal deze ervoor kiezen om zichzelf duidelijker te maken. Dat is natuurlijk erg vervelend voor ons, maar dat maakt het nog belangrijker bewust met ons dier om te gaan en te kijken naar zijn behoeften.
Geeft een kat bijvoorbeeld aan niet geaaid te willen worden door het bezoek, dan moeten zij hierop gewezen worden door te zeggen dat de kat dat niet wil. Hierdoor worden ongelukken voorkomen en respecteren we het dier als individu. Wij vinden het immers ook niet prettig wanneer een onbekende in onze persoonlijke ruimte komt.
Onthoud dat dieren nooit iets expres doen om ons bijvoorbeeld te irriteren. Alles heeft een reden, alleen moeten wij leren begrijpen wat die reden is en daarop anticiperen.