Via via kreeg ik te horen dat er buiten onze normale klantenkring een aantal honden waren die plotseling sinds een aantal maanden erge jeuk hadden. Het waren stuk voor stuk volwassen honden die nooit eerder last hadden gehad van hun huid, maar nu zichzelf tot bloedens toe bleven krabben. De mensen kwamen elkaar tegen tijdens hun dagelijkse wandelingen en bespraken hun zorgen met elkaar.
Verschillende dierenartsen werden geraadpleegd, maar de jeuk bleef. Na een aantal maanden kregen zelfs de eigenaren jeuk. Ook werd er door een van de hondeneigenaren een vos gezien (achter het huis) met dezelfde korsten als hun eigen hond.
Uiteindelijk kwamen de baasjes van Dexter bij onze praktijk terecht. Alle puzzelstukjes vielen samen: vanuit de extreme jeuk bij de verschillende honden, de jeuk bij de baasjes, de eerder mislukte therapieën, de zieke vos en het typische patroon van letsels op de honden kwamen we uit bij Sarcoptes schurft. Deze parasiet komt nog maar uiterst zelden voor in Nederland. Maar tijdens het bekijken van een afkrabsel van de huid vonden we toch degelijk wel de eitjes en de schurftmijten. Er was na maanden zoeken eindelijk een diagnose! Gelukkig is deze mijt tegenwoordig goed te bestrijden met medicatie en zijn de honden weer goed opgeknapt.
Ons vermoeden was natuurlijk dat de honden de schurft hadden opgelopen door de zieke vossen in het uitlaatgebied van onze klanten en nu een aantal maanden later verscheen er ook een nieuwsbericht bij de Limburger over de vossen die ook last hebben van schurft.
Michelle Moelands, Dierenarts bij Dierenkliniek Op de Diek.
Bekijk hier het artikel in De Limburger
Onze Labradoodle Dexter is ruim drie en een half jaar oud als de problemen beginnen. Hij heeft jeuk en krabt zich veel. Het is november 2020. We gaan ermee naar onze dierenarts. Allerlei ideeën worden geopperd die leiden tot een kuur tegen oorpijn en de plekken worden kaalgeschoren. Maar niks helpt.
Om ervan af te komen hebben we uiteindelijk vier verschillende dierenartsen, acht consulten, diverse medicatie waaronder een dure allergietest en allergie-injecties achter de rug. Bij elk bezoek heb ik de dierenarts vooraf gevraagd de hond te checken op schurft omdat er in september 2020 een aangereden vos met schurft is gevonden.
Uiteindelijk komen we bij Michelle Moelands van Dierenkliniek Op de Diek terecht. Zij stelt vast dat Dexter toch schurft heeft. Ze laat ons de beelden van de microscoop zien en je zag ze zelfs lopen! Ze verklaart de allergietest uitslag (positief op huismijt) doordat schurft en huismijt beiden mijten zijn. De schurftmijt is daar familie van. Ze schrijft de juiste medicatie voor tegen schurft-mijt en Dexter knapt binnen twee dagen al op. Na twee weken krabt en bijt hij zichzelf niet meer. Snel wordt hij weer de “oude”. We hebben onze lieve en vrolijke hond eindelijk weer terug!!
Wandelt u vaker in Stevensweert of Ohé en Laak, let op. Er zijn nog steeds vossen met schurft. De gemeente, natuurmonumenten en jagers zijn op de hoogte. Het probleem is echter nog niet opgelost.
Bedankt namens ons en Dexter,
Fam. van Lier
Menu
Cookies helpen ons jou de beste gebruikservaring te bieden. Lees meer.
Onze website maakt gebruik van cookies om jou van andere gebruikers op de website te onderscheiden. Hiermee kunnen we jou een goede gebruikservaring op de website bieden en deze blijven optimaliseren. Bekijk ons cookiebeleid.
We gebruiken drie verschillende cookietypes op onze website. Je voorkeur kan je hieronder aangeven.
Deze cookies zijn nodig om de website te laten werken. Zij worden altijd geplaatst.