Patiënt van de maand juli

Lilly was bij de ouders van haar baasje. Die merkten al de hele dag dat ze niet in haar hum was. Normaal is Lilly graag in de nabijheid van haar familie, maar nu waren ze haar kwijt. Ook had ze nog niks willen eten.

Op de praktijk was ze iets gespannen, maar we konden geen gekke dingen vinden, dus we lieten haar naar huis gaan met een prikje tegen de buikpijn en misselijkheid.

Daar leek het beter mee te gaan, maar de dag erna begon ze zich toch weer terug te trekken en ze had flink gepiept. Daarom lieten wij haar terugkomen naar de praktijk voor verder onderzoek.

Ze wilde zich niet in haar mond laten kijken. Als we haar kaakjes van elkaar  wilden halen begon ze hard te piepen. Onder een roesje probeerden we het weer en toen vonden we de oorzaak waarom dat Lilly al 2 dagen niet lekker was. In haar kaakomslag stak er een grasaar in het tandvlees. Die konden we gelukkig makkelijk verwijderen.

Zelfs als dierenarts blijven de grasaren ons verbazen. De frequentie waarmee dat ze voor problemen zorgen en de locaties waar we ze bij onze huisdieren aantreffen blijft ons verrassen.

Onze boodschap is dan ook controleer uw huisdier na de wandeling goed, met name bij honden met een dikke of lange vacht. Check de oren, oksels, liezen en tenen extra goed. En krijgt jouw hond na een wandeling plotseling last van niezen, klapperen met de oren, knijpen met een oog of krijgt hij/zij pijn of jeuk op een specifieke plek denk er dan aan dat zo'n vervelende grasaar de boosdoener kan zijn.

Michelle Moelands, dierenarts

Eigenaar vertelt:

LILLY

Onze Lilly (1 jaar) een zeer lieve “goed luisterende” teckel heeft haar neusje dicht aan de grond.
Ze speurt en sneurt wat af. Altijd goede zin en dol op onze vijf kleinkinderen.
Ze is na een periode van twee jaar ons nieuwe hondje nadat onze twee andere honden overleden zijn.

Ze wandelt heel graag buiten en laat ook heel goed merken wanneer ze wel weer eens een ommetje wil maken.
Lilly heeft het geluk dat we een mooi wandelgebied hebben in de omgeving van ons huis.
Helaas is er tot begin juni niet gemaaid en de droogte heeft alles laten verdorren.
In haar linker voorpootje heb ik twee verdorde grassprieten verwijderd dankzij het feit dat we zeer alert op grasaren zijn.

Ze begroet ons altijd ’s ochtends blij bij het opstaan maar vorige week was ze niet zichzelf.
In de loop van de ochtend was ik haar kwijt. Ik kon haar niet vinden en ze reageerde niet op mijn roepen. Zou ze misschien de deur uit geglipt zijn? Door de hele buurt heb ik gezocht en gevraagd of ze haar niet hadden gezien. Niet dus.
Verslagen ging ik weer naar huis. Weer alles afgezocht … en ja daar lag ze verstopt achter een stoel in het verste hoekje van ons huis.
Dit was niet goed!
Ze stond met een kromme rug en met de neus tegen de grond.
Buikpijn? Rugpijn? Ze had ook nog niets gedronken of gegeten.

Direct heb ik onze vertrouwde dierenkliniek Op de Diek gebeld. Wat ongelooflijk fijn dat ik herkend werd door Petra aan de telefoon. Dat geeft een super goed gevoel wanneer je in de rats zit over je hondje.
Om 14.30 uur mochten we komen. Dr. Moelands controleerde haar buikje en rug. Met pijnstilling en de afspraak dat we terug zouden komen wanneer het niet beter zou gaan met Lilly gingen we weer naar huis.
De volgende ochtend en in de loop hiervan ging het helemaal niet goed.
We konden met Lilly om 12.30 uur weer komen. Ze wilde haar bekje niet openmaken. Onder een roesje wilde dr. Cramers nakijken wat er mis was. Dr. Moelands kwam er ook nog bij kijken. Vol vertrouwen hebben we haar achter gelaten in de handen van een super team van artsen en assistentes. Om 16.30 uur belde dr. Moelands dat we haar mochten komen ophalen.

Lilly is weer helemaal opgeknapt en dartelt weer vrolijk in het rond en laat weer als vanouds weten wanneer het haar tijd is voor haar ommetje.
Verwend???? Och ze is toch ook zo lief.

Mijn man vertelt nu iedereen tijdens het zoveelste ommetje waarom het zo opletten geblazen is.