Patiënt van de maand februari

Iefke was niet zo lekker. Haar klachten waren niet heel specifiek, maar ze voelde zich duidelijk niet in haar hum. Bij het klinisch onderzoek viel me op dat er een zwelling in haar buik voelbaar was. Met de echo leek die zwelling een gevulde holte te zijn. Aangezien Iefke niet gesteriliseerd was, zou het kunnen gaan om een baarmoederontsteking. Als dit het geval was, was er haast mee gemoeid, want de zwelling in haar buik was al 5 cm doorsnede en Iefke is maar een klein hummeltje van 2,5 kg. 

Er werd daarom gekozen voor een spoedoperatie. Haar bloed werd van te voren gecontroleerd en ze kreeg een infuus in haar voorpootje. Na het avondspreekuur ging ze onder het mes. Het bleek inderdaad om een baarmoederontsteking te gaan en specifiek 1 hoorn van haar baarmoeder stond op knappen (gevuld met pus): Zie foto. Normaal is de baarmoeder van een chihuahua zoals Iefke ongeveer net zo dik als een potlood.  De operatie liep gelukkig voorspoedig en Iefke kon na een nachtje logeren weer naar huis voor haar verder herstel. 

Zo’n baarmoederontsteking kan soms een zeer snel verloop hebben. Wanneer er dan niet snel genoeg ingegrepen wordt kan de baarmoeder scheuren. Dit heeft dan een ernstige buikvliesontsteking tot gevolg met mogelijks een dodelijke afloop. 

Dit is een van de redenen waarom wij adviseren om teefjes te laten steriliseren. Wij zullen de voor- en nadelen van een sterilisatie voor u op een rijtje zetten. 

Voordelen: 

  • Geen loopsheid meer: geen geklungel met broekjes en extra poetsen in huis 
  • Geen kans op een ongewenste dekking 
  • Geen kans meer op een baarmoederontsteking (ongeveer 25% van alle niet-gesteriliseerde teefjes ontwikkeld een baarmoederontsteking) 
  • Veel minder kans op het ontwikkelen van melkkliertumoren, hiervoor is het wel van belang om op jonge leeftijd te steriliseren
  • Een gesteriliseerde hond wordt ook niet meer schijnzwanger 
  • Veel minder kans op het ontwikkelen van suikerziekte op latere leeftijd 

Nadelen: 

  • De stofwisseling van de hond wordt een stukje trager door het wegvallen van de vrouwelijke hormonen. Hierdoor verbranden ze minder energie en zullen ze minder voeding nodig hebben om op gewicht te blijven. De verandering van de stofwisseling kan heel wisselend zijn en is vooraf niet in te schatten 
  • Met name bij de rassen met een halflange vacht, kan de vachtkwaliteit in negatieve zin veranderen 
  • Een mogelijke complicatie is de ontwikkeling van blaas-sfincter insufficiëntie met incontinentie tot gevolg. Gelukkig reageren bijna al deze patiënten goed op medicatie, maar het is natuurlijk niet fijn als dit gebeurt. Deze aandoening zien we beduidend meer bij grotere honden en bepaalde rassen. Het steriliseren na de loopsheid zou de kans op incontinentie verlagen.
  • Het gedrag van een onzekere teef kan soms in negatieve zin veranderen 
  • Ook bij een jonge, gezonde hond is een narcose en operatie niet helemaal risicoloos 

Wij zijn binnen onze praktijk toch van mening dat het beter is om teven die niet gebruikt worden voor de fok te steriliseren. Het juiste moment om dit te doen is volgens ons 3 maanden na het begin van de eerste loopsheid. Diergeneeskunde blijft maatwerk, dus voor vragen omtrent de sterilisatie van uw teef kunt u altijd contact met ons opnemen. 

Eigenaar vertelt:

"Wij zijn al 10 jaar trotse en gelukkige baasjes van chihuahua Iefke. Op een dinsdag avond had Iefke opeens haar voer laten staan, opmerkelijk, want zodra er iemand in de keuken bezig is, komt ze normaal gesproken eens kijken of er al iets te halen valt. We besloten het even in de gaten te houden. De dag erna sliep Iefke veel en had weinig te missen. Ze at wel kleine beetjes van haar lievelingskostje, maar dronk weinig en was niet erg waakzaam als de bel ging, terwijl ze normaal van zich liet horen. Iefke was wat lusteloos, maar het waren vage klachten; diezelfde avond laat heeft ze een keer gebraakt. Donderdag besloten we toch de dierenarts te bellen, omdat ze al 10 jaar is en er geen verbetering optrad; we maakten ons vooral zorgen omdat ze niet meer dronk en we haar met een pipetje wat vocht probeerden binnen te krijgen. 

 

Terwijl de kinderen nog op school waren en niet wisten dat ik met Iefke naar de dierenarts was, bezocht ik Dierenkliniek Op de Diek. Ik vertelde dat ze weinig at en dronk en wat lusteloos was sinds dinsdagavond. Dierenarts Michelle onderzocht Iefke en besloot een echo te maken; haar buik voelde schijnbaar ook wat hard aan. Op de echo was een zwarte holte te zijn; volgens de dierenarts zouden we hier te maken kunnen hebben met een baarmoederontsteking. In eerste instantie dacht ik dat Iefke een antibiotica kuur zou krijgen, maar al vlug merkte ik dat er meer haast was geboden. De dierenarts vertelde dat een baarmoederontsteking toch wel gevaarlijk was; als het zou knappen en de pus in de buik terecht zou komen, kon het wel eens slecht aflopen. Redelijk in shock ging ik die namiddag zonder Iefke naar huis; ze zou diezelfde avond nog een spoedingreep ondergaan. Er werd meteen gepland en gehandeld. Bloed werd geprikt en de dagplanning werd geraadpleegd. Thuisgekomen waren we allemaal verslagen en wachtten met spanning op een telefoontje die avond. De kinderen schrokken natuurlijk dat ik zonder haar thuis was gekomen; we hadden allemaal niet verwacht dat de  klachten van Iefke een teken hadden kunnen zijn van een gevaarlijke gezondheidssituatie. 

 

Om een uur of 20 die avond belde Michelle ons op; de ingreep was goed verlopen en Iefke zou er weer bovenop komen. Dankbaar zijn we dat we Iefke de dag erna weer fit thuis hadden. We zijn blij dat de dierenarts Iefke goed heeft onderzocht en er meteen werk van heeft gemaakt; ze heeft onze kleine huisgenoot gered op basis van wat vage klachten! Het gaat goed met Iefke; ze is weer de oude en wordt volop geknuffeld. We hopen nog wat jaartjes van haar te kunnen genieten. 

Groetjes

Mark, Nancy, Ben, Lou en Jim"