Patiënt van de maand

Beema en zijn speelbeest

Beema was de dag ervoor al op de praktijk geweest omdat hij moest braken. Mijn collega had hem hier o.a. een sterke injectie voor gegeven. De eigenaar kwam echter ’s ochtends terug, omdat Beema nog steeds moest braken en niet zo hyper de pieper als normaal was. Dat was wel erg vreemd, want bijna alle honden knappen gigantisch op van een injectie maropitant. Mijn hersenen begonnen te rekenen en het aanhoudende braken, al even geen stoelgang meer, het ras en de leeftijd, kwamen uit bij de verdenking van een obstructie.

We maakten een röntgenfoto en daar kwam geen steen, paperclip of stuk bot op het scherm. Maar wel was het opvallend dat het eerste stuk maagdarmkanaal te veel gas bevatte en dit abrupt stopte en daarachter de darmen leeg leken. Daarom zijn we overgegaan tot een operatie en hier bleek dat er toch een obstructie ter hoogte van de dunne darm aanwezig was. De obstructie werd veroorzaakt door een stuk pluche speelgoed en dat is niet zichtbaar op de röntgen.

De operatie en het herstel is gelukkig zonder verdere complicaties verlopen en de eigenaar heeft een aantal speeltjes van Beema weggepakt, zodat hij niet opnieuw in de fout kan gaan. Beema was al snel weer de super actieve jonge hond, zoals we hem kennen.

Dierenarts Moelands


Röntgenfoto van Beema haar abdomen.

  

Eigenaar vertelt…

Even voorstellen;ik ben Beema (biema) een Flatcoated Retriever van 10 maanden en geboren in de kennel van " Dark passion time for action" in Maastricht.

Mijn moeder is leverkleurig en mijn vader is zwart van kleur.

Ik ben dus een échte flat coat: zeer speels, ontdeugend en met een beetje adhd.

Als ik zin heb wil ik wel luisteren, mijn baasjes oefenen veel en dit levert lekker wat te snoepen op, als ik het goed doe.

Vaak pik ik wat uit de papierbak dit laat ik dan zien en dat willen ze dan ruilen tegen wat lekkers......lol.

Maar laatst had ik een speelgoedbeest gesloopt en gedeeltelijk in geslikt. Misselijk dat ik werd joh! Eten en drinken spuugde ik gelijk weer uit.

Hup, naar de dierenarts, fototje laten maken en direkt in slaap gemaakt.

Toen ik wakker werd had ik een ritssluiting op mijn buik en kon ik weer eten en drinken, dank je wel lieve dokter.

Ik mag nu alleen nog maar spelen met dingen die ik niet kan slopen, maar de papierbak is er gelukkig nog wel.

Mijn baasje heeft een foto gemaakt van dat stuk speelbeest wat ik ingeslikt had met een aansteker er naast voor de maat.

Ik speel weer, eet en drink weer, sloop niet meer, en heb lekker nog steeds een beetje adhd.

Groetjes Beema